آی وی اف چیست؟
ای وی اف
شایع‌ترین روش کمک باروری آی وی اف یا ( تلقیح آزمایشگاهی ) است. این روش قدیمی‌ترین و موثرترین روش از میان دیگر روش‌های کمک باروری است (IVF). مخفف (In Vitro Fertilization) بوده و اصطلاح لاتین (In vitro) به معنی (داخل شیشه) است. چرا که پیش از این در ظرف‌های شیشه‌ای در آزمایشگاه باروری انجام می‌گرفت. امروزه در لوله‌های پلاستیکی نیز این کار انجام می‌گیرد.
درمان ناباروری به روش IVF ( آی وی اف ) پیشرفته‌ترین و موثرترین روش درمان ناباروری است. یک دوره آی وی اف (IVF) حدود ۴ تا ۶ هفته طول می‌کشد.
درمان ناباروری آی وی اف ۶ مرحله اصلی دارد که شامل موارد زیر است:
۱. سرکوب چرخه طبیعی: چرخه طبیعی قاعدگی به کمک داروها سرکوب می‌شود.
۲. کمک به بازیابی تخمک: داروهایی برای تولید بیشتر تخمک توسط تخمدان‌ها تجویز می‌شود.
۳. نظارت بر پیشرفت مراحل و بلوغ تخمک‌ها: سونوگرافی برای بررسی تخمک‌ها انجام می‌شود و داروهایی برای کمک به بلوغ آنها تجویز می‌شود.
۴. جمع‌آوری تخمک‌ها : سوزنی از طریق واژن به درون تخمدان‌ها وارد می‌شود تا تخمک‌ها جمع‌آوری شوند.
۵. بارور کردن تخمک‌ها : تخمک‌ها با اسپرم‌ها ترکیب شده و چند روز برای بارور شدن تخمک زمان داده می‌شود.
۶. انتقال جنین‌ها : در این مرحله یک یا دو جنین به رحم منتقل می‌شود.
طول درمان ناباروری به روش IVF
حدود ۴ تا ۶ هفته طول می‌کشد تا یک دوره آی.وی.اف کامل شود. باید چند هفته صبر کرد تا تخمک‌ها رسیده شود. حدود نصف روز طول می‌کشد تا تخمک و اسپرم گرفته و در آزمایشگاه تلقیح شود. ۲ تا ۵ روز دیگر هم باید صبر کرد تا جنین را به داخل رحم مادر وارد کنند، البته همان روز مادر مرخص شده و می‌تواند به منزل برود.
نتیجه ی آی.وی.اف به نوع مشکل نازایی زوج‌ها و سن آنان بستگی دارد. معمولا خانم‌های جوان‌تر تخمک‌های سالم‌تری دارند و میزان موفقیت آی.وی.اف در آنها بیشتر است. به‌طور متوسط ۳۰ – ۴۰ درصد شانس حامله شدن در هر دوره از درمان برای آنها وجود دارد. البته در مورد هر بیمار احتمال حاملگی قابل پیش‌بینی نیست چرا که به عوامل مختلفی چون سن وسلامت دستگاه‌های تولیدمثل در دو جنس بستگی دارد.
مزیت‌های درمان ناباروری به روش IVF
درمان ناباروری به روش IVF قدیمی‌ترین روش کمک باروری است و به همین دلیل، پژوهش‌های متعددی برای افزایش سلامت این روش و کودکان حاصل از آن انجام شده است و تاکنون عارضه‌ای در اثر آی.وی.اف بدست نیامده است.
علاوه بر این، پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد که داروهای باروری میزان ابتلا به سرطان تخمدان را (حتی اگر بیش از یک‌سال مصرف شود) افزایش نمی‌دهد. در ضمن پژوهشگران در حال انجام مطالعاتی برای تکامل و بهبود آی.وی.اف در آینده هستند.