به مرگ جنین قبل از تکامل و رسیدن به پایان بارداری، یعنی از زمان ایجاد تا قبل از هفتم بیستم بارداری، سقط جنین گفته می شود. در صورتی که سقط جنین بیش از ۲ بار پیاپی در بارداری های بعدی اتفاق بیافتد، سقط مکرر یا سقط تکراری نامیده می شود که نیاز به بررسی و پیگیری بیشتری دارد.
احتمال سقط مجدد در حاملگی بعدی و بعد از یک بار سقط، ۲۴ درصد، بعد از دو بار سقط پیدرپی ۳۰ درصد، بعد از ۳ بار سقط پیدرپی ۳۵ درصد و بعد از ۴ بار سقط پیدرپی تقریباً ۴۰ درصد خواهد بود. در این مقاله در رابطه با سقط مکرر توضیح داده ایم. جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله را تا پایان مطالعه کنید.
انجام بررسی های لازم جهت تعیین علت سقط مکرر بعد از دومین سقط پیدرپی، برای زوجین توصیه می شود. به خصوص در صورتی شرایط زیر، انجام بررسی های دقیق تر، ضروری می باشد:
علت سقط مکرر چیست؟
سقط مکرر به دلایل مختلفی صورت می گیرد که در ادامه چند علت سقط مکرر را اورده ایم:
- انجام آزمایش خون و بررسی سطح هورمون ها، به خصوص هورمون تیروئید
- بررسی کروموزومهای زوجین
- بررسی رحم از نظر وجود ناهنجاریهای ساختاری با کمک روشهایی مانند عکس رنگی رحم، هیستروسکوپی، هیستروسونوگرافی و …
- بررسی از نظر وجود عفونتها
- انجام بررسی های لازم برای ارزیابی وجود مشکلات مربوط به اسپرم
- انجام بررسی های مربوط به سیستم ایمنی
- انجام بررسی های لازم از نظر وجود بیماری های زمینه ای مانند دیابت
درمان سقط مکرر
با توجه به علت آن پس از تشخیص، ضرورت میگیرد. درمان سقط مکرر در مواردی که علل ایمونولوژیکی علت آن باشد، توسط تجویز داروهایی مثل هپارین، آسپرین، ویتامین D، ایمونوگلوبولین تزریقی و یا ترکیبی از این داروها می باشد.
برای درمان سقط های مکرر که درنتیجه مشکلات ساختاری رحم ایجاد می شود ممکن است گاهی نیاز به انجام عمل جراحی (در بیشتر مواقع با کمک لاپاراسکوپی) برای برطرف کردن مشکل مذکور و یا بستن دهانه رحم برای جلوگیری از باز شدن آن باشد.
جلوگیری از سقط مکرر
یکی از عوامل سقط مکرر، چاقی است، چاقی احتمال سقط مکرر افزایش می دهد. بنابراین کاهش وزن و در کل بهبود سبک زندگی، می تواند تا حدودی باعث جلوگیری از سقط مکرر شود. عوامل زیادی هستند که در سقط موثر هستند از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
عوامل مؤثر در افزایش احتمال سقط جنین
- بیماری های مزمن
- مشکلات رحم یا دهانه رحم
- سابقه نقص های مادرزادی یا مشکلات ماد رزادی
- عفونت
- مصرف دخانیات، موادمخدر یا نوشیدنی های الکلی
- چاقی و وزن زیاد
- آزمایش های غربالگری تشخیصی تهاجمی
برخی از بیماریهای مزمن مثل تیروئید، دیابت کنترل شده، مشکلات انعقاد خون، بیماریهای سیستم ایمنی یا اختلالات هورمونی مثل تخمدان پلی کیستیک
عواملی مثل ابتلا به برخی ناهنجاریهای رحمی مادرزادی، چسبندگی شدید رحمی، دهانه رحم ضعیف یا کوتاه
اگر زن باردار، همسرش یا خانواده هر دو دارای مشکلات ژنتیک بارداری با نقص شناخته شده کروموزومی جنین یا داشتن نوزادی با نقصهای مادرزادی باشد، احتمال سقط جنین افزایش خواهد یافت.
تحقیقات نشان داده اند که در صورت ابتلا به عفونتهایی مثل لیستریوز، اوریون، سرخک، سرخجه، سیتومگالوویروس، پاروویروس، گنوره، ایدز و عفونتهای مشخص دیگر خطر سقط جنین افزایش خواهد یافت.
سیگار کشیدن، مصرفی نوشیدنی های الکلی و استفاده از مواد مخدر در طول مدت بارداری همگی می تواند سقط جنین را افزایش دهد.
چاقی و وزن زیاد نیز امکان ابتلا به سقط را نیز ممکن است افزایش دهد.
برخی از آزمایشات تشخیصی در دوران بارداری مانند نمونه برداری از پرزهای جفتی یا آمینوسنتز که برای تشخیص ناهنجاریهای کروموزومی جنین به کار می رود. ممکن است احتمال سقط جنین را اندکی افزایش دهد.