واریکوسل چیست؟ راه درمان آن چه می باشد؟

واریکوسل یکی از دلایل عمده ناباروری در مردان است و می تواند منجر به تولید اسپرم کم و کاهش تحرک و کیفیت شود. این بیماری شبیه واریس در پاهاست ، که خون در داخل رگهای کیسه بیضه قرار می گیرد و منجر به تورم و گشاد شدن می شود.

متخصصان پزشکی به طور کامل نمی دانند که چگونه واریکوسل بر ناباروری مردان تأثیر می گذارد ، اما آنها می دانند که به نظر می رسد باعث افزایش دمای کیسه بیضه می شود و بر تولید اسپرم بیضه تأثیر منفی می گذارد. یکی از مشکلات و مسائل مردان در باروری این بیماری است.

بیضه ها خارج از بدن هستند زیرا نیاز به تولید اسپرم در دو درجه خنک تر از بدن است. با واریکوسل ، افزایش دما در بیضه ها باعث آسیب دیدن اسپرم یا از بین رفتن آن می شود.

حدود ۱۵ درصد از مردان در جمعیت عمومی واریکوسل دارند و این میزان در مردانی که از ناباروری اولیه رنج می برند به طور چشمگیری به ۴۰ درصد افزایش می یابد.

دلایل واریکوسل

واریکوسل ها معمولاً در دوره نوجوانی ظاهر می شوند و بیشتر در سمت چپ قرار دارند. در دوره نوجوانی ، بیضه ها به سرعت رشد می کنند و نیاز به خون بیشتری دارند که به ناحیه منتقل می شود.

با ورود خون بیشتر به بیضه ، خون به تخلیه بیشتری نیز دارد. اگر دریچه های داخل رگ ها نتوانند جریان خون سربالایی را کنترل کنند ، پشتیبان گیری از خون باعث گشاد شدن و بزرگ شدن رگ ها می شود.

تشخیص واریکوسل

بسیاری از مردان با احساس توده ای از وریدهای گشاد شده در کیسه بیضه وجود واریکوسل را در خود تشخیص می دهند. همچنین ممکن است علائم دیگری مانند بیضه کوچکتر در طرف واریکوسل یا ناراحتی در آن بیضه را داشته باشند.

یک پزشک قادر خواهد بود که واریکوسل را در حالت ایستاده احساس کند.

همچنین اشکال پیچیده تری از آزمایش وجود دارد که می تواند در تشخیص واریکوسل کمک کند. اگر یک پزشک نتواند به طور قطعی از معاینه بدنی تشخیص دهد ، ممکن است سونوگرافی اسکروتوم را تجویز کند.

چه ارتباطی بین واریکوسل و ناباروری وجود دارد؟

واریکوسل زمانی اتفاق می افتد که از به وجود آمدن برآمدگی توسط بزرگ شدن رگهای داخل کیسه بیضه حاصل شود. تورم معمولاً شبیه بزرگ شدن بالای بیضه ، بدون تغییر رنگ است.

شبکه پامپینی فرم گروهی از رگهای داخل کیسه بیضه است. این وریدها به خنک شدن خون قبل از ورود آن به شریان بیضه ، که خون بیضه ها را تأمین می کند ، کمک می کنند.

علل و عوامل خطر

یک پزشک ممکن است از سونوگرافی برای تشخیص واریکوسل استفاده کند.

هر رگ دریچه ای دارد که از جریان خون به سمت عقب جلوگیری می کند ، اما گاهی اوقات دریچه از کار می افتد. این باعث می شود که خون به عقب برگردد ، به رگ آسیب می زند و تورم ایجاد می کند.

پزشکان به طور کامل نمی فهمند که چه چیزی باعث از کار افتادن دریچه ها می شود و باعث واریکوسل می شود. آنها شایع هستند و معمولاً به این معنا نیستند که شخصی دارای یک مشکل اساسی سلامتی است.

تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۴ نشان داد که سیگار کشیدن ممکن است یک عامل خطر برای واریکوسل باشد ، زیرا به عروق خونی فرد آسیب می رساند. در همان مطالعه هیچ ارتباطی بین الکل یا شغل و واریکوسل مشاهده نشد.

به ندرت ، رشد در معده می تواند به وریدها فشار وارد کند و باعث واریکوسل شود. این مسئله بیشتر در مردان بالای ۴۵ سال دیده می شود. در بسیاری از افراد ، واریکوسل دلیل مشخصی ندارد.

تشخیص

بیشتر مردانی که این بیماری را دارند ، هیچ چیز غیر عادی مشاهده نمی کنند . یکی از عوامل موثر بر ناباروری همین مورد می باشد.

اگرچه برخی از افراد احساس سنگینی یا ضربان های گاه به گاه در کیسه بیضه را گزارش می کنند. بسیاری از مبتلایان تنها پس از تجربه مشکلات ناباروری متوجه می شوند که دچار واریکوسل هستند.

یک پزشک اغلب می تواند در معاینه بدنی با مشاهده کیسه بیضه و احساس وجود توده و رگهای خونی غیرمعمول ، واریکوسل را تشخیص دهد.

درمان واریکوسل

برای درمان ناباروری می توان از روشی جراحی به نام ترمیم واریکوسل استفاده کرد. این کار معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود. در این روش ، یک برش کوچک در قسمت تحتانی شکم در ناحیه اینگوینال ایجاد می شود و وریدها جدا شده و بسته می شوند.

 تکنیک های دیگر شامل بستن لاپاروسکوپی است که اغلب در بزرگسالان استفاده می شود و یک روش غیر جراحی به نام آمبولیزاسیون از راه پوست از دیگر روش های درمان می باشد.

آمبولیزاسیون جراحی است که به طور موقت خون رسانی را قطع می کند. یک پزشک می تواند این روش را با بی حسی موضعی در مطب خود انجام دهد ، به این معنی که فرد هیچ دردی در ناحیه احساس نخواهد کرد.

در طول آمبولیزاسیون ، یک پزشک سوزن را از طریق کشاله ران وارد ورید می کند. سوزن به پزشک کمک می کند تا به وریدهای بیضه دسترسی پیدا کند و واریکوسل را مسدود کند.

ممکن است فرد پس از عمل کمی درد و حساسیت داشته باشد ، اما زمان بهبودی کوتاه است و فرد می تواند بلافاصله به فعالیت های معمول خود برگردد.